Gösterebilsek

Bir şeyleri göstermek hep sakıncalı oldu. Tepkini, talebini, sevgini diye giden uzun uzun bir liste çıkartabilirim zorlanmadan... ama gerek yok.

Hakkını isteyen işçiye saldıran polis mesela bi durup dinlesen adamı. Belki senin babanla dertleri aynı. yok. sakın dinleme yapıştır kafasın......

Yani aslında gece 12'de polis şiddetine uğrayan işçiyle pek uğraşamayacağım açıkçası.

Sevgimizi, aşkımızı korkmadan gösterebilsek mesele. Bu beni daha çok ilgilendiriyor. Aşkını ya da sevgini her ne dersen o şeyi gösterdiğinde kaybetmeyeceğimiz bilsek mesela. Sakince konuşsak, dinlesek, dokunsak, anlayabilsek ve sonunda kaybetmesek. Yürüyebilsek, ıslanabils... yok yok ıslanmak klişenin dibi değil o çok basit dediklerin bazen öyle bi özel olur ki anlatamazsın, ıslanmak gibi gelmez o çünkü. Islanmak ne güzel şey dersin birlikteyken kafanı gök yüzüne kaldırıp, biraz gülümserse her şey tamam, elin tutsa olur ama hiç gerek tutmasına. Birlikte yürümen yeter. Yağmur/yürümek/hatta birlikte yürümek. Aklına beraber yürüdük biz yollarda geldiyse git buradan, hemen şimdi. Sakin olsak daha sakin. Dursak. Beklemesek. Birlikte dursak. Baksak. Bitsek.

En önemlisi korkmadan görebilsek.

Erdem'e...

Bir arkadaş düşünün lise sıralarında sıkıcı derslerden kaçıp yaşından büyük şarkılar dinlemeye gittiğiniz. Boyundan büyük hayalleri hiç zorlanmadan tek çırpıda kurabilme gücü veren, birlikte yükseldiğin arkadaşın.


Hayallerin peşinden birlikte koştuğun, iyi gününde olduğu gibi kötü gününde de yanında değil yeri geldiğinde önünde durup en büyük engellere karşı tek başına göğüs geren, sırf yara almayasın diye.


Kalabalıkta durduğu yere baktığında, o büyük yalnızlığın orta yerinde kendini görebildiğin dosttan öte o güven duysunu görebildiğin arkadaşın...


Herkes gittiğinde yanında duran tek insanın varlığını görebilmek, yanında değil seninle olduğunu anlatmasına bile ihtiyaç duymayan, durmasının bile yettiği tek insan...


Karşısında istediğin gibi ağlayabildiğin, yeri geldiğinde hiç utanmadan ayıbın belini kırabildiğin ama en sonunda omuz omuza yürüdüğün vakit dünyanın en güvenli insanını yanında görmenin verdiği o mutluluğun tarifi yok, zaten olması mümkün değil....

Sıradan bir yaz akşamında içilen rakıyı unutmaz kılan sadece arkadaşlık veya dostluk değil, kardeşinle içtiğin rakıyı unutman ortaya döktüğün mezeleri unutmak pek mümkün değil...


Seni senden daha iyi bilen bir arkadaşın oldu mu  hiç? Olmadı dimi!.. Çünkü arkadaşın seni senden daha iyi tanıyamaz.... Ötesi lazım, daha fazlası lazım...


Ben işte bi arkadaştan, dosttan daha fazlasına sahibim. Benim (sadece kan bağım olmayan) bir kardeşim var hayat denilen bu oyunda beraber yürüdüğüm hiç durmadan. 


İyi ki varsın.