Bir şeyleri göstermek hep sakıncalı oldu. Tepkini, talebini, sevgini diye giden uzun uzun bir liste çıkartabilirim zorlanmadan... ama gerek yok.
Hakkını isteyen işçiye saldıran polis mesela bi durup dinlesen adamı. Belki senin babanla dertleri aynı. yok. sakın dinleme yapıştır kafasın......
Yani aslında gece 12'de polis şiddetine uğrayan işçiyle pek uğraşamayacağım açıkçası.
Sevgimizi, aşkımızı korkmadan gösterebilsek mesele. Bu beni daha çok ilgilendiriyor. Aşkını ya da sevgini her ne dersen o şeyi gösterdiğinde kaybetmeyeceğimiz bilsek mesela. Sakince konuşsak, dinlesek, dokunsak, anlayabilsek ve sonunda kaybetmesek. Yürüyebilsek, ıslanabils... yok yok ıslanmak klişenin dibi değil o çok basit dediklerin bazen öyle bi özel olur ki anlatamazsın, ıslanmak gibi gelmez o çünkü. Islanmak ne güzel şey dersin birlikteyken kafanı gök yüzüne kaldırıp, biraz gülümserse her şey tamam, elin tutsa olur ama hiç gerek tutmasına. Birlikte yürümen yeter. Yağmur/yürümek/hatta birlikte yürümek. Aklına beraber yürüdük biz yollarda geldiyse git buradan, hemen şimdi. Sakin olsak daha sakin. Dursak. Beklemesek. Birlikte dursak. Baksak. Bitsek.
En önemlisi korkmadan görebilsek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder